Σε συνέχεια προηγούμενου άρθρου για τη βιοαιθανόλη, στο παρόν άρθρο γίνεται παρουσίαση των βιοδιυλιστηρίων.
Γιατί επενδύσεις στη βιοαιθανόλη;
Η χώρα μας είναι υποχρεωμένη (βάσει ευρωπαϊκών Οδηγιών δηλαδή Νόμων) να αντικαταστήσει μέχρι το 2010 το 5,75% και μέχρι το 2020 το 10% των καυσίμων κίνησης (για τις μεταφορές) με βιοκαύσιμα οπότε βάσει της πρόβλεψης κατανάλωσης βενζίνης στη χώρα πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι παρακάτω ποσότητες αιθανόλης σε ετήσια βάση:
Οι ποσότητες αυτές αιθανόλης, είτε θα παράγονται στην Ελλάδα, είτε θα εισάγονται. Για το λόγο αυτό έγινε η γνωστή ιστορία των επενδύσεων της ΕΒΖ (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης) στη βιοαιθανόλη, σε συνδιασμό με το νέο ευρωπαϊκό καθεστώς στη ζάχαρη, όπου μπορεί η χώρα να παράγει πλέον ΜΟΝΟ τη μισή ζάχαρη από ότι στο παρελθόν.
Τα παραπάνω σημαίνουν ότι μέχρι το 2010 απαιτούνται 3 τεράστιες μονάδες αιθανόλης με κόστος κατασκευής περί τα 350 εκατ. ευρώ, ενώ μέχρι το 2020 οι βιομηχανίες αιθανόλης πρέπει να γίνουν 7-8 μεγάλες ή δεκάδες μικρότερες. Εκτός και αν αποφασιστεί πολιτικά ότι θα εισάγουμε ως χώρα καραβιές αιθανόλης από χώρες όπως η Βραζιλία.
ΕΒΖ: Παραγωγή αιθανόλης από καλαμπόκι? «Έγκλημα και τιμωρία»
Για τους θιασώτες της βιοαιθανόλης από καλαμπόκι, τα πράγματα είναι κάπως έτσι: το κόστος παραγωγής της αιθανόλης από καλαμπόκι είναι ισχυρά εξαρτώμενο από το κόστος της πρώτης ύλης, δηλαδή την τιμή του καλαμποκιού. Η τιμή του καλαμποκιού έχει κάνει ράλι τα τελευταία χρόνια οπότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει τις συνέπειες. Η τιμή πώλησης της αιθανόλης δεν εξαρτάται όμως από το κόστος παραγωγής (και από την τιμή της πρώτης ύλης - καλαμπόκι) αλλά από τις τιμές της βενζίνης (δηλαδή τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου και τους κρατικούς φόρους). Σημειώνεται ότι η αιθανόλη θα προστίθεται στα διυλιστήρια ώστε τελικά να διατίθεται στα πρατήρια μίγμα βενζίνης-αιθανόλης.
Για λόγους σύγκρισης αναφέρεται ότι 1 λίτρο βιοαιθανόλης παράγεται από 3 κιλά περίπου καλαμπόκι – και 3 λίτρα αιθανόλης ισοδυναμούν ενεργειακά με 2 λίτρα βενζίνης.
Το κόστος παραγωγής αιθανόλης από καλαμπόκι
(σήμερα οι τιμές στο καλαμπόκι είναι πολύ υψηλότερες από το μέγιστο του 2007)
Εάν η ΕΒΖ τελικά υιοθετήσει την επένδυση που προτείνει η κοινοπραξία Renew Energy και Cal West Ethanol, δηλαδή μικρές μονάδες αιθανόλης με πρώτη ύλη αποκλειστικά το καλαμπόκι, τα οικονομικά αποτελέσματα της επένδυσης είναι ΑΜΦΙΒΟΛΑ, διότι δεν διαφαίνεται σημαντική πτώση των τιμών καλαμποκιού την επόμενη πενταετία. Έτσι η τύχη της επένδυσης θα ΚΡΙΘΕΙ τελικά από το ύψος των ΚΡΑΤΙΚΩΝ και ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ επιδοτήσεων που θα δοθούν για τις επενδύσεις. Εκτός και αν μειωθεί ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ η τιμή του καλαμποκιού διεθνώς τα επόμενα χρόνια , κάτι που κανένας σήμερα δεν μπορεί να προβλέψει!
Σημειώνετα ότι για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου η βιομηχανία αιθανόλης είναι λιγότερο αναπτυγμένη (σε σχέση με Βραζιλία-ΗΠΑ), η παραγόμενη βιοαιθανόλη γίνεται ανταγωνιστική της βενζίνης για τιμές πετρελαίου 90€ ανά βαρέλι, ενώ υπολογίζεται ότι η έρευνα και η τεχνολογική ανάπτυξη στον τομέα των βιοκαυσίμων θα επιφέρει μείωση κόστους κατά 30% μετά το έτος 2010.
Κατά τη γνώμη μου ένα τέτοιο είδος επένδυσης είναι ΑΡΡΩΣΤΟ για πολλούς οικονομικούς λόγους αλλά κυρίως για περιβαλλοντικούς (αυτό είναι το μοναδικό ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ στα βιοκαύσιμα), διότι η βιοαιθανόλη από καλαμπόκι ΔΕΝ προσφέρει τίποτα στη «ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ» αφού για κάθε 1,2-1,3 λίτρα καυσίμου που παράγεται, έχει δαπανηθεί κατά την παραγωγή 1 λίτρο καυσίμου.
Φυσικά τα παραπάνω δεν ισχύουν, αν η κοινοπραξία Renew Energy και Cal West Ethanol έχει σκοπό να παράγει αιθανόλη ΑΡΧΙΚΑ από καλαμπόκι χρησιμοποιώντας την τεράστια τεχνογνωσία της, ενώ αργότερα λειτουργήσει τα εργοστάσια ως βιοδιυλιστήρια με διάφορες πρώτες ύλες. Εννοείται ότι και στην περίπτωση του καλαμποκιού, το αμερικάνικο μοντέλο παραγωγής αιθανόλης παράγει και άλλα προιόντα όπως πχ DDG (ζωοτροφή) και διοξείδιο του άνθρακα. Το πρόβλημα είναι η πρώτη ύλη (καλαμπόκι).
ΜΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΠΡΟΤΑΣΗ
Η επένδυση που θα έπρεπε να προσανατολιστεί η ΕΒΖ για τη βιοαιθανόλη, είναι η παραγωγή σε ολοκληρωμένα σχήματα ή βιοδιυλιστήρια (Integrated Biorefineries).
Τι είναι τα βιοδιυλιστήρια? Όπως τα γνωστά διυλιστήρια πετρελαίου παράγουν πολλαπλά είδη καυσίμων και προϊόντων, έτσι και τα βιοδιυλιστήρια παράγουν παράλληλα βιοκαύσιμα (αιθανόλη), χημικά, διατροφικά προϊόντα και ζωοτροφές, βιοϋλικά κ.α Επίσης γίνεται ηλεκτροπαραγωγή (και συμπαραγωγή θέρμανσης) ή παραγωγή συνθετικού φυσικού αερίου (SNG) και όλα αυτά με μία και μόνο πρώτη ύλη, τη ΒΙΟΜΑΖΑ (καρπός, υπολείμματα παραγωγής κτλ)
Δηλαδή εκτός από την αιθανόλη που θα είναι το βασικό προϊόν, θα παράγονται συγχρόνως και άλλα προϊόντα ΥΨΗΛΗΣ προστιθέμενης αξίας.
Ένα απλό μοντέλο για τα μεγέθη της Ελλάδας μπορεί να χρησιμοποιεί κυρίως την καλλιέργεια ΓΛΥΚΟΥ ΣΟΡΓΟΥ (φυτό παρόμοιο με το ζαχαροκάλαμο) και το βιοδιυλιστήριο ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ να χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη καλαμπόκι κ.α σιτηρά.
Το σχήμα έχει ως εξής:
Εκτός από τα παραπάνω προϊόντα, θα γίνεται ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗ από τα ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ που μπορεί να καλύπτει ΠΛΗΡΩΣ τις ανάγκες του εργοστασίου σε ρεύμα και να περισσεύει και ηλεκτρική ενέργεια προς πώληση.
Από τα λοιπά σιτηρά (καλαμπόκι κτλ) που θα χρησιμοποιούνται στο βιοδιυλιστήριο, εκτός από αιθανόλη θα παράγονται και ζωοτροφές από τα στερεά υπολείμματα της διαδικασίας παραγωγής αιθανόλης (στέμφυλα- Distillers Dried Grains ή DDG). Τα στελέχη (βλαστοί) των καλλιεργειών μπορούν να χρησιμοποιούνται για ηλεκτροπαραγωγή ή παραγωγή βιοαερίου.
Το παραπάνω μοντέλο όπως αυτό περιγράφεται, είναι ένα απλό σχήμα κατάλληλο για την Ελλάδα.
Για καλύτερη κατανόηση των δυνατοτήτων των βιοδιυλιστηρίων στη συνέχεια παρουσιάζεται και ένα μοντέλο ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ (όχι για την Ελλάδα φυσικά) που μελετάται για εφαρμογή στην Κίνα, βασισμένο ΜΟΝΟ στην καλλιέργεια του γλυκού σόργου.
Σχήμα: παράλληλα επίπεδα παραγωγής μεγάλης κλίμακας βιοδιυλιστηρίων
(παράδειγμα για το γλυκό σόργο)
Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι στα βιοδιυλιστήρια παράγεται, ανάλογα με τις απαιτήσεις της αγοράς και τις επικρατούσες τιμές, εκείνο το «καλάθι» προϊόντων που εξασφαλίζει το καλύτερο οικονομικό αποτέλεσμα. Όπως είναι προφανές πρόκειται για εξαιρετικά ευέλικτα σχήματα παραγωγής.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Τα επόμενα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι ΕΡΕΥΝΑ... ΕΡΕΥΝΑ... ΕΡΕΥΝΑ! Χρηματοδοτήστε τα πανεπιστήμια (αντί να κατασπαταλάτε και να «ενθυλακώνετε» τεράστια ποσά κύριοι πολιτικάντηδες) και συνδέστε τα ιδρύματα με την αγορά, ώστε να γίνουν χρήσιμα στην πρακτική εφαρμογή της θεωρητικής γνώσης. Επίσης διαμορφώστε σοβαρά μέτρα πολιτικής στον ενεργειακό και περιβαλλοντικό τομέα διότι οι συνέπειες για τη χώρα μας θα είναι καταστροφικές.
Στην προκειμένη περίπτωση των βιοδιυλιστηρίων πρέπει να βελτιστοποιηθεί μέσω της έρευνας στο σύστημα παραγωγής-επεξεργασίας, καθώς επίσης και να πραγματοποιηθεί έλεγχος του Κύκλου Ζωής του συστήματος πρώτες ύλες/καύσιμη βιοαιθανόλη, με στόχο να ελαχιστοποιηθεί το κόστος παραγωγής βιοαιθανόλης. Επίσης, ο ορθολογικός σχεδιασμός συστήματος εφοδιαστικής (logistics), χρειάζεται περαιτέρω ανάπτυξη και είναι ΚΛΕΙΔΙ στα συστήματα αυτά (για το κόστος παραγωγής) λόγω του τεράστιου όγκου βιομάζας (καρποί, βλαστοί, υπολείμματα) που μεταφέρεται προς τις μονάδες παραγωγής.
ΆΝΤΕ ΜΠΡΕ ΣΟΦΟΙ ΤΗΣ ΕΒΖ ΠΑΡΤΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ @@@@ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΑΙΘΑΝΟΛΗ ΑΠΟ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ. ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΙ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΙ ΤΗΣ ΕΒΖ (ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ) ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΟΝΤΕΛΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ - Ή ΜΗΠΩΣ ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΙΘΑΝΟΛΗΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΤΥΦΛΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΓΕΝΕΣ ΑΥΤΟ ΣΠΟΡ?
Για περισσότερες πληροφορίες στα βιοδιυλιστήρια
BioreFuture 2008
Για περισσότερες πληροφορίες στην βιοαιθανόλη ΕΔΩ.
Υ.Γ. Βραχυπρόθεσμα, τα παραπάνω μοντέλα είναι το μέλλον στην παραγωγή αιθανόλης, ενώ μεσοπρόθεσμα τα βιοδιυλιστήρια με κατάλληλες μετατροπές θα παράγουν στο απώτερο μέλλον κυρίως κυτταρινική αιθανόλη 2ης γενιάς, όταν ωριμάσει η συγκεκριμένη τεχνολογία για ευρεία βιομηχανική εφαρμογή.
Τα παραπάνω σημαίνουν ότι μέχρι το 2010 απαιτούνται 3 τεράστιες μονάδες αιθανόλης με κόστος κατασκευής περί τα 350 εκατ. ευρώ, ενώ μέχρι το 2020 οι βιομηχανίες αιθανόλης πρέπει να γίνουν 7-8 μεγάλες ή δεκάδες μικρότερες. Εκτός και αν αποφασιστεί πολιτικά ότι θα εισάγουμε ως χώρα καραβιές αιθανόλης από χώρες όπως η Βραζιλία.
ΕΒΖ: Παραγωγή αιθανόλης από καλαμπόκι? «Έγκλημα και τιμωρία»
Για τους θιασώτες της βιοαιθανόλης από καλαμπόκι, τα πράγματα είναι κάπως έτσι: το κόστος παραγωγής της αιθανόλης από καλαμπόκι είναι ισχυρά εξαρτώμενο από το κόστος της πρώτης ύλης, δηλαδή την τιμή του καλαμποκιού. Η τιμή του καλαμποκιού έχει κάνει ράλι τα τελευταία χρόνια οπότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει τις συνέπειες. Η τιμή πώλησης της αιθανόλης δεν εξαρτάται όμως από το κόστος παραγωγής (και από την τιμή της πρώτης ύλης - καλαμπόκι) αλλά από τις τιμές της βενζίνης (δηλαδή τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου και τους κρατικούς φόρους). Σημειώνεται ότι η αιθανόλη θα προστίθεται στα διυλιστήρια ώστε τελικά να διατίθεται στα πρατήρια μίγμα βενζίνης-αιθανόλης.
Για λόγους σύγκρισης αναφέρεται ότι 1 λίτρο βιοαιθανόλης παράγεται από 3 κιλά περίπου καλαμπόκι – και 3 λίτρα αιθανόλης ισοδυναμούν ενεργειακά με 2 λίτρα βενζίνης.
Το κόστος παραγωγής αιθανόλης από καλαμπόκι(σήμερα οι τιμές στο καλαμπόκι είναι πολύ υψηλότερες από το μέγιστο του 2007)
Εάν η ΕΒΖ τελικά υιοθετήσει την επένδυση που προτείνει η κοινοπραξία Renew Energy και Cal West Ethanol, δηλαδή μικρές μονάδες αιθανόλης με πρώτη ύλη αποκλειστικά το καλαμπόκι, τα οικονομικά αποτελέσματα της επένδυσης είναι ΑΜΦΙΒΟΛΑ, διότι δεν διαφαίνεται σημαντική πτώση των τιμών καλαμποκιού την επόμενη πενταετία. Έτσι η τύχη της επένδυσης θα ΚΡΙΘΕΙ τελικά από το ύψος των ΚΡΑΤΙΚΩΝ και ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ επιδοτήσεων που θα δοθούν για τις επενδύσεις. Εκτός και αν μειωθεί ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ η τιμή του καλαμποκιού διεθνώς τα επόμενα χρόνια , κάτι που κανένας σήμερα δεν μπορεί να προβλέψει!
Σημειώνετα ότι για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου η βιομηχανία αιθανόλης είναι λιγότερο αναπτυγμένη (σε σχέση με Βραζιλία-ΗΠΑ), η παραγόμενη βιοαιθανόλη γίνεται ανταγωνιστική της βενζίνης για τιμές πετρελαίου 90€ ανά βαρέλι, ενώ υπολογίζεται ότι η έρευνα και η τεχνολογική ανάπτυξη στον τομέα των βιοκαυσίμων θα επιφέρει μείωση κόστους κατά 30% μετά το έτος 2010.
Κατά τη γνώμη μου ένα τέτοιο είδος επένδυσης είναι ΑΡΡΩΣΤΟ για πολλούς οικονομικούς λόγους αλλά κυρίως για περιβαλλοντικούς (αυτό είναι το μοναδικό ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ στα βιοκαύσιμα), διότι η βιοαιθανόλη από καλαμπόκι ΔΕΝ προσφέρει τίποτα στη «ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ» αφού για κάθε 1,2-1,3 λίτρα καυσίμου που παράγεται, έχει δαπανηθεί κατά την παραγωγή 1 λίτρο καυσίμου.
Φυσικά τα παραπάνω δεν ισχύουν, αν η κοινοπραξία Renew Energy και Cal West Ethanol έχει σκοπό να παράγει αιθανόλη ΑΡΧΙΚΑ από καλαμπόκι χρησιμοποιώντας την τεράστια τεχνογνωσία της, ενώ αργότερα λειτουργήσει τα εργοστάσια ως βιοδιυλιστήρια με διάφορες πρώτες ύλες. Εννοείται ότι και στην περίπτωση του καλαμποκιού, το αμερικάνικο μοντέλο παραγωγής αιθανόλης παράγει και άλλα προιόντα όπως πχ DDG (ζωοτροφή) και διοξείδιο του άνθρακα. Το πρόβλημα είναι η πρώτη ύλη (καλαμπόκι).
ΜΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΠΡΟΤΑΣΗ
Η επένδυση που θα έπρεπε να προσανατολιστεί η ΕΒΖ για τη βιοαιθανόλη, είναι η παραγωγή σε ολοκληρωμένα σχήματα ή βιοδιυλιστήρια (Integrated Biorefineries).
Τι είναι τα βιοδιυλιστήρια? Όπως τα γνωστά διυλιστήρια πετρελαίου παράγουν πολλαπλά είδη καυσίμων και προϊόντων, έτσι και τα βιοδιυλιστήρια παράγουν παράλληλα βιοκαύσιμα (αιθανόλη), χημικά, διατροφικά προϊόντα και ζωοτροφές, βιοϋλικά κ.α Επίσης γίνεται ηλεκτροπαραγωγή (και συμπαραγωγή θέρμανσης) ή παραγωγή συνθετικού φυσικού αερίου (SNG) και όλα αυτά με μία και μόνο πρώτη ύλη, τη ΒΙΟΜΑΖΑ (καρπός, υπολείμματα παραγωγής κτλ)
Ένα απλό μοντέλο για τα μεγέθη της Ελλάδας μπορεί να χρησιμοποιεί κυρίως την καλλιέργεια ΓΛΥΚΟΥ ΣΟΡΓΟΥ (φυτό παρόμοιο με το ζαχαροκάλαμο) και το βιοδιυλιστήριο ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ να χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη καλαμπόκι κ.α σιτηρά.
Το σχήμα έχει ως εξής:
Από τα λοιπά σιτηρά (καλαμπόκι κτλ) που θα χρησιμοποιούνται στο βιοδιυλιστήριο, εκτός από αιθανόλη θα παράγονται και ζωοτροφές από τα στερεά υπολείμματα της διαδικασίας παραγωγής αιθανόλης (στέμφυλα- Distillers Dried Grains ή DDG). Τα στελέχη (βλαστοί) των καλλιεργειών μπορούν να χρησιμοποιούνται για ηλεκτροπαραγωγή ή παραγωγή βιοαερίου.
Για καλύτερη κατανόηση των δυνατοτήτων των βιοδιυλιστηρίων στη συνέχεια παρουσιάζεται και ένα μοντέλο ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ (όχι για την Ελλάδα φυσικά) που μελετάται για εφαρμογή στην Κίνα, βασισμένο ΜΟΝΟ στην καλλιέργεια του γλυκού σόργου.
Σχήμα: παράλληλα επίπεδα παραγωγής μεγάλης κλίμακας βιοδιυλιστηρίων(παράδειγμα για το γλυκό σόργο)
Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι στα βιοδιυλιστήρια παράγεται, ανάλογα με τις απαιτήσεις της αγοράς και τις επικρατούσες τιμές, εκείνο το «καλάθι» προϊόντων που εξασφαλίζει το καλύτερο οικονομικό αποτέλεσμα. Όπως είναι προφανές πρόκειται για εξαιρετικά ευέλικτα σχήματα παραγωγής.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Τα επόμενα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι ΕΡΕΥΝΑ... ΕΡΕΥΝΑ... ΕΡΕΥΝΑ! Χρηματοδοτήστε τα πανεπιστήμια (αντί να κατασπαταλάτε και να «ενθυλακώνετε» τεράστια ποσά κύριοι πολιτικάντηδες) και συνδέστε τα ιδρύματα με την αγορά, ώστε να γίνουν χρήσιμα στην πρακτική εφαρμογή της θεωρητικής γνώσης. Επίσης διαμορφώστε σοβαρά μέτρα πολιτικής στον ενεργειακό και περιβαλλοντικό τομέα διότι οι συνέπειες για τη χώρα μας θα είναι καταστροφικές.
Στην προκειμένη περίπτωση των βιοδιυλιστηρίων πρέπει να βελτιστοποιηθεί μέσω της έρευνας στο σύστημα παραγωγής-επεξεργασίας, καθώς επίσης και να πραγματοποιηθεί έλεγχος του Κύκλου Ζωής του συστήματος πρώτες ύλες/καύσιμη βιοαιθανόλη, με στόχο να ελαχιστοποιηθεί το κόστος παραγωγής βιοαιθανόλης. Επίσης, ο ορθολογικός σχεδιασμός συστήματος εφοδιαστικής (logistics), χρειάζεται περαιτέρω ανάπτυξη και είναι ΚΛΕΙΔΙ στα συστήματα αυτά (για το κόστος παραγωγής) λόγω του τεράστιου όγκου βιομάζας (καρποί, βλαστοί, υπολείμματα) που μεταφέρεται προς τις μονάδες παραγωγής.
ΆΝΤΕ ΜΠΡΕ ΣΟΦΟΙ ΤΗΣ ΕΒΖ ΠΑΡΤΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ @@@@ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΑΙΘΑΝΟΛΗ ΑΠΟ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ. ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΙ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΙ ΤΗΣ ΕΒΖ (ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ) ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΟΝΤΕΛΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ - Ή ΜΗΠΩΣ ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΙΘΑΝΟΛΗΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΤΥΦΛΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΓΕΝΕΣ ΑΥΤΟ ΣΠΟΡ?
Για περισσότερες πληροφορίες στα βιοδιυλιστήρια
BioreFuture 2008
Για περισσότερες πληροφορίες στην βιοαιθανόλη ΕΔΩ.
Υ.Γ. Βραχυπρόθεσμα, τα παραπάνω μοντέλα είναι το μέλλον στην παραγωγή αιθανόλης, ενώ μεσοπρόθεσμα τα βιοδιυλιστήρια με κατάλληλες μετατροπές θα παράγουν στο απώτερο μέλλον κυρίως κυτταρινική αιθανόλη 2ης γενιάς, όταν ωριμάσει η συγκεκριμένη τεχνολογία για ευρεία βιομηχανική εφαρμογή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου