GreenDream

Οι «ενδείξεις» της κλιματικής αλλαγής, εξελίσσονται σε αποδείξεις, μετατρέποντας σε «εφιάλτη» για την παγκόσμια κοινότητα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Όπως έδειξε έρευνα του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών, (United Nations Environment Programme), σε εννέα βουνά και τριάντα ενδεικτικούς παγετούς, ο ρυθμός με τον οποίο λιώνουν οι πάγοι υπερδιπλασιάστηκε τα έτη 2005 και 2006 σε σχέση με τη διετία 2004- 2005.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες του ΟΗΕ τα τελευταία δεδομένα των ερευνών δείχνουν διαρκή επιτάχυνση στο λιώσιμο των πάγων, χωρίς να υπάρχει για το ορατό μέλλον ένδειξη αναστροφής της κατάστασης. Σύμφωνα λοιπόν με τις εκτιμήσεις για το 2006 η συρρίκνωση των πάγων έφτασε περίπου στο 1,4 μέτρο ισοδύναμου νερού, όταν το 2005 ήταν μόλις 0,5 μέτρο.

Στο σύνολο της, η ερευνά περιλαμβάνει δεδομένα από περίπου 100 παγετώνες, με στοιχεία που δείχνουν σημαντική συρρίκνωση στις χώρες της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων στην Αυστρία, στη Νορβηγία, στη Σουηδία, στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Ελβετία. Η πλέον δραματική συρρίκνωση επήλθε στην Ευρώπη και τη Νορβηγία, όπου το 2006 παρατηρήθηκε μείωση κατά 3,1 μέτρα (2,9 μέτρα ισοδύναμου νερού), όταν το 2005 η μείωση ήταν μόλις 0,3 μέτρα (0,28 μέτρα ισοδύναμου).


Στη Λατινική Αμερική, οι περισσότεροι τροπικοί πάγοι αναμένεται να λιώσουν σύντομα (2020 -2030), με τη Βολιβία, το Περού, την Κολομβία και το Εκουαδόρ να βρίσκονται ήδη σε κρίσιμο σημείο. Εφόσον λιώσουν μέσα στην επόμενη δεκαπενταετία οι πάγοι των Άνδεων, αναμένεται να υπάρξει σημαντικό πρόβλημα στη διαθεσιμότητα νερού και την υδροηλεκτρική παραγωγή.

Το κρίσιμο τεστ θα έρθει στα τέλη του 2009 στη Διάσκεψη για το κλίμα στη σύνοδο της Κοπεγχάγης. Εκεί οι κυβερνήσεις πρέπει να συμφωνήσουν σε μια νέα αποφασιστική μείωση των εκπομπών και ένα καθεστώς επικεντρωμένο στην προσαρμογή. Διαφορετικά, όπως συμβαίνει και στους παγετώνες, τα περιθώρια ελιγμών μας και η ευκαιρία να δράσουμε μπορεί απλώς θα λιώσουν.

Τα πράγματα δεν αναμένονται να διαφοροποιούνται για την Ελλάδα. Εφιαλτικές διαστάσεις θα λάβει μέσα στις επόμενες δεκαετίες η λειψυδρία στην Ελλάδα. Η επίδραση των κλιματικών μεταβολών αλλά και η αλόγιστη χρήση των υδατικών πόρων θα μειώσουν στο ελάχιστο τα υδάτινα αποθέματα.

Οι δραματικές επιπτώσεις θα είναι αλυσιδωτές τόσο στην οικονομία όσο και στην ίδια τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων. Μέχρι το τέλος του αιώνα αναμένεται η μέση θερμοκρασία στην Ελλάδα θα αυξηθεί κατά 8^oC, με αποτέλεσμα παρατεταμένους καύσωνες, λιγοστές βροχοπτώσεις και ερημοποίηση. Δηλαδή θα υπάρχουν καιρικές συνθήκες ίδιες μεαυτές που επικρατούν σήμερα στην Αίγυπτο και τη Λιβύη.

Η λειψυδρία πλήττει ήδη διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ενώ το φαινόμενο θα γενικευθεί σε όλη τη χώρα και όχι μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, μέχρι το τέλος του αιώνα. Οι κλιματικές αλλαγές θα έχουν μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση των επιφανειακών υδάτων και την πτώση του υδροφόρου ορίζοντα. Παράλληλα, θα αυξηθεί κατακόρυφα η ζήτηση ενέργειας. Αν και θα μειωθούν οι ενεργειακές απαιτήσεις για τις ανάγκες θέρμανσης, θα υπάρξει μεγάλη αύξηση για κλιματισμό, επιδεινώνοντας έτσι το ήδη ελλειμματικό ενεργειακό ισοζύγιο.

Η διαφαινόμενη έξαρση της λειψυδρίας θα έχει επίσης ως άμεσο αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας έως και 50%. Οι επιπτώσεις θα είναι εμφανείς, κυρίως στη γεωργία και τον τουρισμό, δύο από τους κινητήριους μοχλούς της εθνικής οικονομίας. Θα απαιτηθεί μια μακρόπνοη στρατηγική επαναπροσδιορισμού των καλλιεργειών, ώστε να προτιμηθούν είδη που δεν είναι υδροβόρα, ενώ και η τουριστική ανάπτυξη θα πρέπει να συμβαδίζει με την εξοικονόμηση του νερού. Ήδη, πολλά νησιά αντιμετωπίζουν παρατεταμένη έλλειψη νερού, ιδίως κατά την καλοκαιρινή περίοδο, όταν δέχονται εκατομμύρια τουρίστες, ενώ μέχρι το 2020 εκτιμάται ότι η πλειοψηφία των νησιών, του Αιγαίου κυρίως, θα χρειάζεται πόσιμο νερό από την ηπειρωτική Ελλάδα, ακόμα και κατά τη χειμερινή περίοδο.

Η μόνη πιθανή λύση είναι η ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων, η αξιοποίηση των φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών και στροφή προς εναλλακτικές μορφές παραγωγής ενέργειας που πρέπει να υιοθετηθούν το συντομότερο. Τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας καταναλώνουν τόσο νερό σε μια μέρα όσο χρειάζεται για την ύδρευση μιας πόλης σε ένα μήνα.

Και ένα προσωπικό σχόλιο: με δεδομένη τη λειψυδρία και τη θερμοκρασιακή άνοδο μελλοντικά, και δεδομένου ότι η ανανεώσιμη ηλεκτροπαραγωγή στην Ελλάδα προέρχεται κυρίως από υδροηλεκτρικά εργοστάσια τα οποία θα αχρηστευτούν στο μέλλον, γεννάται το ερώτημα ΓΙΑΤΙ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ και δεν κάνουν τίποτα για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον τόπο? Τι περιμένουν ανάθεμά τους? Ίσως στο μακρινό μέλλον να λάβουν μέτρα οι σοφοί όμοιοί τους, όπως για παράδειγμα φοροαπαλλαγές για αγορά καμήλας, λευκής κελεμπίας και τουρμπανιών, ακολουθώντας το παράδειγμα των ανεπτυγμένων χωρών της Βόρειας Αφρικής.

Πηγές: Ελεύθερος Τύπος και Capital.gr